Tek kanallı döneme ait en büyük kaybımın aşığı olduğum futbolu canlı kanlı izleyememek olduğunu düşünürüm. Haftada ya bir maç izleyebilirdik ya da özetlerle yetinirdik(tabi bu da ayrı bir zevkti).
Ama o yıllara ait en büyük futbol zevkimiz Radyo 1' den maç yayınlarını dinlemek ve arkadaşlarla evde o maçları çoraplardan yaptığımız toplarla canlandırmaktı. İzleyebildiğimiz ve öğrenebildiğimiz kadarıyla futbolcuların gol atma ve kaçırma gibi hissiyatlarını elimizden geldiğince yaşamak ve yaşatmaya çabalardık. Tansu Polatkan, Hüseyin Başaran, Levent Özçelik, Abidin Aydoğdu,İlker Yasin ve illa ki Orhan Ayhan gibi sesleriyle maçlara hayat veren anlatımcıların birbirlerine pas atışları da anlatışları kadar hafızalarımızda yerini bulmuştur. Onların sayesinde pazarın öğle vaktinde Kayseri'den Ankara'ya, İstanbul'dan Denizli'ye, Adana'dan Trabzon' a Bursa'dan Malatya'ya, Eskişehir'den Gaziantep'e futbol seyahati yapardık. Bir stadtan diğer stada geçişteki sessizliğin bile bir anlamı vardı. O dönemler futbolun ne olduğu kavramaya çalışan Japonların lig maçlarını bile izleme şansımız var artık. Ama bu bollukta nostaljik futbolu özler ve o zevki mumla arar olduk. Bu ne yaman çelişki Anne!
1 yorum:
beşiktaşın adanademirsporu 10-0 yendiği maçı radyodan dinlemiştim,gollerini de yıllar sonra youtubedan izlemiştim:)
güzel günlerdi,o günlere bağlandım şu an.sağolasın seyfo...
Yorum Gönder